Hiperandrogenizm  u kobiet objawia się najczęściej jako hirsutyzm, a więc nadmierne owłosienie często towarzyszy mu trądzik i nadmierne wypadanie włosów. Może być wywołany chorobami jajników takimi jak zespół policystycznych jajników (PCOS) oraz chorobami nadnerczy, m.in. zespołem Cushinga czy wrodzonym przerostem nadnerczy. Ponadto hiperandrogenizm często towarzyszy otyłości oraz insulinooporności. Aby zdiagnozować hiperandrogenizm konieczne są badania hormonalne oraz badanie fizykalne u lekarza endokrynologa. 

Mówiąc o objawach hiperandrogenizmu, zacznijmy od nadmiernego owłosienia, czyli hirsutyzmu. Hirsutyzm to sytuacja, gdy u kobiety pojawiają się grube, ciemne włosy w miejscach nazywanych miejscami androgennymi, czyli w miejscach typowych dla mężczyzn. 

Oceniając stopień hirsutyzmu oceniamy nasilenie owłosienia w 9 miejscach: 

·         Nad górną wargą („wąsik”). 

·         Na brodzie. 

·         Na klatce piersiowej. 

·         Na ramionach. 

·         Na górnej części brzucha. 

·         Na podbrzuszu. 

·         Na plecach (górna i dolna część).

·         Na wewnętrznej stronie ud. 

Grube, ciemne włosy w tej okolicy świadczą o hirsutyzmie.

Kolejny objaw, czyli trądzik, o którym pisałam wcześniej. Wypryski skórne umiejscowione najczęściej na twarzy i plecach. Najczęściej przyczyną trądziku w wieku dorosłym są nadmierne poziomy androgenów, dlatego pojawienie się trądziku powinno skłonić nas do konsultacji zarówno dermatologicznej, jak i endokrynologicznej oraz wykonania badań zleconych przez lekarza.

Nadmierne wypadanie włosów również może być związane z nadmiarem androgenów. W przypadku wypadania włosów o podłożu hormonalnym, na początku obserwujemy przerzedzenie włosów na czubku głowy, które z czasem postępuje aż do całkowitego odsłonięcia skóry głowy. Przy leczeniu najistotniejsza jest ścisła współpraca endokrynologa i dermatologa.